บทกวี…เหตุนั้น..ฉันจึ่งรัก

725
♡♡ เหตุนั้น..ฉันจึ่งรัก ♡♡
~~~~~~~~~~~~~~~ 

ฉัน..รู้ว่า..ราตรีหนึ่ง 

ชีวิตฉันก็ถึงวันจบสิ้น 

ดั่งเทียนไขใสวับดับชีวิน 

ง่ายดายระรวยรินสิ้นลมปราณ 

รู้ทั้งรู้อยู่ยงเยี่ยงหลงไหล 

ชื่นและชมดอกไม้อันหอมหวาน 

ผลิช่อล้อดุนยามาช้านาน 

ฉันพลันผลาญความตายไร้ปราณี 

นั่นไฉน! ใจฉันจึงมั่นรัก 

ซึ้งประจักษ์ ดุนยาไร้ค่านี้ 

ไร้พันธะความตายวายชีวี 

สันถวไมตรีไม่มีเลย 

ฉันรู้ว่า..อะญัล..จะพลันเยี่ยม 

มิทันเตรียมส่งข่าวนะเจ้าเอ๋ย 

รวดเร็วไร้สุ้มเสียงอย่าเลี่ยงเลย 

มิตั้งตัวชมเชยก็เผชิญ 

โอ้..ความตาย ไร้ทางหนี 

นั่นไฉน.. ฤดี..จึงสรรเสริญ 

มรรคาแห่งรักจักขอเดิน 

ฉันขอเมิน..ดุนยา..บรรดาลวง